Επιστροφή στην αρχική σελίδα
   
 
Οι λίμνες της Ζήρειας

Οι λίμνες της ορεινής Κορινθίας αποτελούν στολίδια για την περιοχή και πολύς κόσμος τις επισκέπτεται καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.
Η ορεινή Κορινθία περιλαμβάνει τρεις λίμνες, τη λίμνη Στυμφαλία, τη τεχνητή λίμνη Δόξα (Φενεού) και τη λίμνη Δασίου. Σε αυτές τις λίμνες αξίζει να προσθέσουμε και τη λίμνη της πεδιάδας του Φενεού, που εδώ και πολλά χρόνια δεν συγκρατεί παρά ελάχιστο νερό.
Όλες οι λίμνες, τόσο της Κορινθίας όσο και της υπόλοιπης Ελλάδας αποτελούν μοναδικούς βιότοπους και θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεχτικοί να μην ρυπαίνουμε το περιβάλλον. Οι περιοχές αυτές αποτελούν πηγή ζωής και οφείλουμε να τις σεβόμαστε.

Η λίμνη Στυμφαλία
Στη Στυμφαλία μπορεί κανείς να αισθανθεί τη μυθική της αύρα, ανατρέχοντας στο σχετικό άθλο του Ηρακλή με τις στυμφαλίδες όρνιθες. Σύμφωνα με το μύθο τα σαρκοφάγα πτηνά τρομοκρατούσαν τους ανθρώπους. Ο Ηρακλής τα ανάγκασε να αφήσουν την πυκνή βλάστηση της λίμνης με τη βοήθεια της θεάς Αθηνάς, η οποία του έδωσε κρόταλα από χαλκό, σφυρηλατημένα στο εργαστήρι του Ηφαίστου, τα οποία κροτάλισε ο ήρωας, και όταν ξεσηκώθηκαν τρομαγμένα, τα πέτυχε στον αέρα με τα βέλη του. Αυτός ήταν ο έκτος κατά σειρά άθλος του ήρωα.
Η λίμνη βρίσκεται σε ημιορεινή τοποθεσία, στα 680 μέτρα και σχηματίζεται στη λεκάνη που δημιουργούν οι πρόποδες της Ζήρειας και του Ολίγυρτου. Τροφοδοτείται από τα ρέματα των ορεινών αυτών όγκων. Η επιφάνειά της ποικίλει, ανάλογα με την εποχή και τις βροχοπτώσεις αλλά συνήθως καλύπτει επιφάνεια όχι μεγαλύτερη από 5 χλμ2.
Αποτελεί τον σημαντικότερο υδροβιότοπο της βορειοανατολικής πελοποννήσου καθώς και πηγή φυσικού πλούτου για την ευρύτερη περιοχή γιατί μεγάλο μέρος του νερού της χρησιμοποιείται για άδρευση. Τα νερά της λίμνης διοχετεύονται με σήραγγα 75 μέτρων, το λεγόμενο Αδριάνειο υδραγωγείο του 2ου αιώνα μ.χ. στην πεδινή Κορινθία και σχηματίζουν τον ποταμό Ασωπό.

Η λίμνη Στυμφαλία το χειμώνα

Η τεχνητή λίμνη Δόξα
Η λίμνη Δόξα ή όπως συνηθίζεται να λέγεται λίμνη Φενεού δημιουργήθηκε πριν από περίπου δέκα χρόνια για αδρευτικούς λόγους. Στη συνέχεια αποδείχθηκε πως δεν ήταν αξιοποιήσιμη για την άδρευση και τα τελευταία χρόνια αποτελεί σε συνδυασμό με το ιστορικό μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου του 15ου αιώνα και το εκκλησάκι του Αγ. Φανουρίου, σημαντικό αξιοθέατο της περιοχής.
Βρίσκεται σε υψόμετρο 900 μέτρων, ανάμεσα στα όρη Χελμό και Ντουρντουβάνα, ακριβώς απέναντι από τους πρόποδες της Ζήρειας και συγκεντρώνει τα νερά από το χείμαρρο Δόξα και τις γύρω από τη λίμνη ρεματιές.
Περικλείεται από καταπράσινα μαυρόπευκα που φτάνουν μέχρι τις όχθες και δημιουργεί ένα μαγικό ελβετικό τοπίο. Αποκορύφωμα του φυσικού κάλλους αποτελεί το γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου που συνδέεται με τη στεριά με μια λεπτή λωρίδα γης και σύμφωνα με τους ειδικούς σε λίγα χρόνια λόγω της διάβρωσης του υπεδάφους θα παραμείνει ως νησίδα και θα το επισκέπτεται κανείς μόνο με καΐκι.
Η περιοχή της λίμνης είναι ιδανικό μέρος για πεζοπορία ή βόλτα με το αυτοκίνητο. Είναι ένα μέρος που αξίζει να επισκεφθείτε και θα σας αφήσει με τις καλύτερες εντυπώσεις.

Η τεχνητή λίμνη Δόξα με τα μαυρόπευκα

Η λίμνη πεδιάδας Φενεού
Η πεδιάδα του Φενεού μέχρι και το 1935 ήταν λίμνη έκτασης περίπου 30 χλμ2 και βάθους μέχρι και 50 μέτρων. Στη μεγάλη αυτή λίμνη ζούσαν ψάρια και άλλα είδη του ζωικού βασιλείου. Εκείνα τα χρόνια άνοιξαν οι καταβόθρες και τα νερά διέφυγαν προς τις πηγές του Λάδωνα ποταμού στο χωριό Πλανητέρο. Σε μεσομακροχρόνιες περιόδους πίσω στη ιστορία συναντάμε τη λίμνη γεμάτη νερό ή χωρίς καθόλου νερό ανάλογα με την διέλευση του νερού από τις καταβόθρες.
Και εδώ εμπλέκεται ο μυθικός ήρωας Ηρακλής, ο οποίος, κατά τη μυθολογία είχε ανοίξει τις καταβόθρες για να φεύγει το νερό και να μην πλήττει τις καλλιέργειες των αγροτών.
Σήμερα τους χειμερινούς μήνες συγκεντρώνεται ποσότητα νερού στους πρόποδες του όρους Σαϊτάς στην δυτική πλευρά του οροπεδίου που σε συνδυασμό με τον χωρίς βλάστηση ορίζοντα στην περίμετρο της πεδιάδας, μας υποδηλώνουν την ύπαρξη της λίμνης κατά την αρχαιότητα.

Νερό συγκεντρωμένο στους πρόποδες του Σαϊτά

Η λίμνη Δασίου
Η πανέμορφη λίμνη Δασίου βρίσκεται στα δυτικά του οροπέδιου της Ζήρειας, πολύ κοντά στα Τρίκαλα, σε υψόμετρο 1.600 μέτρων περίπου και είναι από τις ορεινότερες του ελλαδικού χώρου.
Το μέγεθός της είναι πολύ μικρό αλλά το τοπίο που δημιουργεί είναι απαράμιλλης ομορφιάς. Είναι περιτριγυρισμένη από έλατα και ορεινή βλάστηση και στο μέσο της σχηματίζει ένα μικρό νησάκι.
Κρατάει νερό από το χειμώνα μέχρι και την αρχή του καλοκαιριού. Μάλιστα κατά τους χειμερινούς μήνες η λίμνη παγώνει και μπορεί κανείς άφοβα να περπατήσει πάνω σε όλη την επιφάνεια της λίμνης ή ακόμη να κάνει και πατινάζ. Το βάθος τη λίμνης την άνοιξη που λιώνουν οι πάγοι δεν ξεπερνά τα δύο μέτρα.
Τους θερινούς κυρίως μήνες, που δεν υπάρχει νερό στη περιοχή της λίμνης, πραγματοποιούνται αγώνες μηχανοκίνητου αθλητισμού και άλλες δραστηριότητες από διάφορους συλλόγους.
Η λίμνη αποτελεί ιδανικό τόπο για διαδρομές πεζοπορίας ή ποδήλατο βουνού. Αρκετά σημασμένα μονοπάτια συναντούν τη λίμνη και με τη βοήθεια των πινακίδων μπορείτε να επιλέξετε ανάμεσα από πληθώρα πεζοπορικών διαδρομών.
Στη λίμνη Δασίου κατοικούν πολλά σπάνια είδη του ζωικού βασιλείου και προστατεύεται από το δίκτυο Natura 2000 ως περιοχή που χρήζει προστασίας μαζί με το οροπέδιο Ζήρειας..

Το χειμώνα η λίμνη παγώνει και περπατιέται άφοβα
 
Ποίηση από τον Τρικαλίτη ποιητή Τάκη Μιχόπουλο
Πληροφορίες για την ανατολική Κορινθία (Κόρινθος, Κιάτο, Νεμέα, Λουτράκι, Βραχάτι κ.α.)